ηδυπότιον

ἡδυπότιον και ἡδυποτίδιον, το (Α)

υποκορ. τού ηδυπότις*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ηδυ-ποτ- τού ηδυπότις + υποκορ. κατάλ. -ιον, πρβλ. κοράσ-ιον, παιδ-ίον].